მეტი ინფო"One Missed Call" (2008) არის იაპონური კლასიკური საშინელებათა ფილმის ჰოლივუდური რიმეიქი, რომელსაც რეჟისორი ერიკ ვალეტი წარმოგვიდგენს. ფილმი დაფუძნებულია ტაკაში მიიკეს 2003 წლის იაპონურ ორიგინალზე და ერთ-ერთია იმ რიმეიქებს შორის, რომლებიც აღმოსავლური საშინელებათა კულტურის პოპულარიზაციას ცდილობენ დასავლურ კინოში. თუმცა, ფილმი კრიტიკული და მაყურებელთა შეფასებებით ძირითადად უარყოფითად მიიღეს. სიუჟეტი ფილმი იწყება იდუმალი და შემზარავი მოვლენებით: ადამიანები იღებენ სატელეფონო ზარებს, რომლებიც მათ მომავალში გარდაცვალების სცენას ატყობინებენ. თითოეული ზარი შეიცავს საშინელ ხმოვან შეტყობინებას, რაც მსხვერპლის გარდაცვალების დროს ისმის. სიუჟეტის ცენტრში დგას ბეთ რეი (შანინ სასამონის პერსონაჟი), რომელიც ცდილობს გამოიკვლიოს ეს ფენომენი, როცა მისი მეგობრები და ახლობლები ერთიმეორის მიყოლებით იღუპებიან. ფილმი იკვლევს ტექნოლოგიისა და ზებუნებრივის გადაკვეთას და ხაზს უსვამს შიშის იდეას, რომელიც ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში, ამ შემთხვევაში – მობილურ ტელეფონებში, იჩენს თავს. ბეთ, დეტექტივ ჯეკ ენდრიუსის (ედ ბერნსის) დახმარებით, ცდილობს გაერკვეს, ვინ ან რა დგას ამ შემზარავი ზარების უკან და შეწყვიტოს გარდაცვალებების ციკლი. თემატიკა და საშინელებათა ელემენტები "One Missed Call" იყენებს მრავალ კლასიკურ საშინელებათა ელემენტს, როგორიცაა მოულოდნელი ხმოვანი ეფექტები, მოჩვენებათა გამოსახულებები და ემოციური დაძაბულობა. თუმცა, რიმეიქი ხშირად უფრო მეტად კონცენტრირებულია ვიზუალურ ეფექტებზე, ვიდრე ნარატივის და პერსონაჟების ღრმა განვითარებაზე, რაც მის მთავარ სუსტ წერტილად შეიძლება ჩაითვალოს. ფილმის მთავარი თემები მოიცავს სიკვდილის შიშს, ადამიანურ პარანოიას და წარსულის ტრავმების ზეგავლენას. სიუჟეტში ასევე იკითხება ტექნოლოგიისადმი დაუცველობის იდეა, რაც ერთ-ერთი აქტუალური საკითხია 21-ე საუკუნის კულტურაში. თუმცა, ეს თემატიკა ხშირად ზედაპირულად ჩანს, რადგან ფილმი მეტწილად ეყრდნობა ჰოლივუდური საშინელებათა ფილმების ტრადიციულ ფორმულას. კრიტიკული შეფასებები "One Missed Call" (2008) კრიტიკოსებმა უმეტესწილად უარყოფითად შეაფასეს. Rotten Tomatoes-ზე მისი რეიტინგი ძალიან დაბალია და ფილმს ხშირად ახსენებენ, როგორც ერთ-ერთ ყველაზე სუსტ საშინელებათა რიმეიქს. კრიტიკოსები აღნიშნავენ ფილმის მიერ ორიგინალური ისტორიის ფსიქოლოგიური და კულტურული სიღრმეების დაკარგვას, რაც მას გამორჩეულს ხდიდა. ასევე, გაუმართლებელი კლიშეები და პერსონაჟების ზედაპირული განვითარება ფილმის ნაკლოვანებებად მიიჩნიეს. მიუხედავად ამისა, ფილმი მაინც წარმოადგენს საინტერესო მცდელობას, აღმოსავლური საშინელებათა ჟანრის დასავლურ ეკრანზე მორგებისთვის. მისი ინტენსიური ატმოსფერო და ვიზუალური ეფექტები გარკვეულწილად ინარჩუნებენ მაყურებლის ყურადღებას, თუმცა ნაკლებად აღწევს იმ ემოციურ და ინტელექტუალურ გავლენას, რასაც ორიგინალი ფილმი იწვევს.